Inmiddels zijn we 2 volle dagen in Vang Vieng, waar we vanuit Luang Prabang per zeer hobbelige minibusrit terecht zijn gekomen. Dit is de partycapital of Laos en dat zie je overal terug; de vele bars en restaurants zijn helemaal afgestemd op dronken jongeren die niets liever doen dan eten, tv-series kijken en veel drinken. Hier stopt de wereld van de glazen drank en begint die van de emmers! Dit is een wereld voor het echte werk, waar iedereen al rond een uurtje of 13.00 begint met zoveel mogelijk alcohol naar binnen werken. Het is dan ook niet verwonderlijk dat we even moesten wennen toen we hier de eerste dag aankwamen, na een hoop mooie momenten in de meer culturele delen van Laos (Luang Prabang). Gelukkig zijn we goed in aanpassen en zat de stemming er na een paar emmertjes al goed in. Het bijzondere van de sfeer hier is de combinatie van een goedkoop drankoord (zoals die in Spanje) met de bijzonder mooie bergachtige en waterrijke omgeving. Vang Vieng heeft daardoor iets wat ik nog nooit eerder heb meegemaakt, zowel positief als negatief.
Je zou het inmiddels bijna niet denken, maar naast alle emmers en dronken jongeren (en dat zijn er vrij veel) zijn er ook nog een hoop andere dingen te doen hier. Gisteren zijn we per fiets de omgeving gaan verkennen en hebben we 2 grotten bezocht. Een daarvan was nog niet helemaal aangepast aan de 21e eeuw en bestond uit slechts een gat in een berg en wat pijlen op de muren binnen. Een logisch pad moest je zelf maar bedenken en ook de verlichting bleek afwezig. We liepen dus uiteindelijk met zijn drieen met 1 zaklamp in de duisternis te klauteren over scherpe rotsformaties en konden op een bepaald moment het daglicht niet eens meer zien. Erg bijzonder om dan je zaklamp even uit te zetten en luisteren naar de stilte, in de hoop dat je zaklamp zometeen wel weer aangaat (een reservezaklamp was er niet en zonder licht was de uitgang echt niet te bereiken). Een leuk avontuur dus en de grot had grote hoge kamers en kalkformaties die misterieus opdoemden zodra je er met je zaklamp op scheen.
Ons avontuur in Vang Vieng is inmiddels weer over en nu (over 60 minuten) gaan we richting Vientiane waar vandaan we morgenvroeg om 06.30 local time naar Siem Reap zullen vliegen (Lao airlines vluchtnummer QV512 voor de vliegtuigspotters onder ons). Rond 09.25 zullen we aankomen in Siem Reap en kunnen we gaan genieten van Cambodja.
Het is telkens weer een feest, Sander, om bij het openen van jouw weblog zo’n rijk geïllustreerde update aan te treffen van jullie indrukwekkende verkenning van dit prachtig en boeiend stukje Azië. Zul je er de volgende keer wel aan denken een reservezaklamp (een wat raar uitziend woord, trouwens) bij je te hebben als je besluit de diepte van een onbekende grot te betreden!
En wees volgende week een beetje op je hoede in Kuala Lumpur, het is daar momenteel politiek erg onrustig, met allerlei opstanden, waarbij door de politie royaal traangas wordt ingezet.
Maar eerst nu veel plezier en een fijne reis door Cambodja! Ben benieuwd naar je plaatjes in dit deel van de Oriënt!
Nou Sander dat zijn weer mooie verhaaltjes en plaatjes.
Ik zie dat je studie niet voor niets is geweest. Wat een prachtig rustoord daar midden in de natuur. Materiaal keuze en vormgeving zorgen voor een harmonieus geheel met de omgeving. Na jouw verhaal over de blauwe stad wist ik wel dat je het in je had.
Ga vooral zo door. Wellicht dat je in Cambodja nog wat oude gebouwen kunt herontwikkelen.
Naast het werken ook wel genieten van je reis (zal wel lukken met de twee muzen aan jou zijde)
Groeten Rob