Dag 3: Naar de kerk!

Om 06.00 uur wordt ik alweer wakker. Ik had gehoopt om vandaag wat langer uit te slapen, maar om de een of andere rede ben ik alweer klaarwakker. Ik blijf een beetje in bed hangen, lees wat en om 10.15 Skype ik met Renee, want die komt dan net thuis van haar werk. Het blijft knap dat de technologie het vandaag de dag mogelijk maakt om vanuit hier te beeldbellen met Nederland, zonder dat het beeld flink achter loopt op het geluid, daar worden Renee en ik allebei blij van!

Mijn missie voor vandaag: Uitzoeken hoe ik zaterdag naar Guayaquil reis per bus. In eerste instantie wilde ik naar het zuidelijke busstation gaan, maar omdat dat veel tijd en moeite kost, loop ik in het begin van de middag naar de toerist information op independence square, in de hoop dat ze me daar het één en ander kunnen vertellen. Niet veel later sta ik, gewapend met een plattegrond van de binnenstad en veel informatie rijker, weer buiten. Een vriendelijk mevrouw heeft me in 10 minuten alles verteld dat ik moest weten, ook over hoe ik morgen een dagtripje kan maken naar de evenaar, want dat wil ik nog graag doen nu ik zo dichtbij ben.

De rest van de dag breng ik door met observeren in de oude binnenstad. Ik ga even zitten op elk plein dat ik tegenkom en probeer de omgeving eens goed in me op te nemen. Wanneer ik in de buurt van het regeringsgebouw loop, kom ik zelfs oog in oog met een vermoedelijk belangrijke regeringsleider. De weg werd in enkele seconden afgezet door de politie en begeleid door een flinke escorte met zwaaiende lichten reed er een lange zwarte auto voorbij met geblindeerde ramen. Het raampje bij de achterbank was iets omlaag en daar doorheen zag ik een zwaaiende oudere man, die kennelijk erg belangrijk is, want verschillende omstanders zwaaien vrolijk terug. Of de president er ook bij zat heb ik in de gauwigheid niet kunnen zien, hij ziet er op de plaatjes op internet in elk geval een stuk jonger uit dan de man die ik zag, maar het is wel algemeen bekend dat hij regelmatig aanwezig is in het gebouw waar ik vlakbij stond.

Ik beeïndig mijn rustige dagje in de binnenstad met een heerlijke maaltijd bij hetzelfde restaurant als waar ik gisteren zat. Vandaag kies ik een ander hoofdgerecht, nummertje 2 van de kaart. Ondanks de koriander in de salade smaakt het verrassend goed en wederom loop ik tevreden naar buiten, morgen weer! Op de terugweg naar mijn hostel loop ik nog langs een kerk en ik besluit om eens een kijkje te nemen binnen. De kerk ligt vlakbij waar ik woon en toch ben ik er tot nu toe steeds langs gelopen. Misschien vanwege de bedelaars die permanent voor de deur op de grond zitten, of misschien vanwege de oud ogende en niet veelbelovende entree. Het blijkt onterecht, want de binnenkant van de kerk is verbazend groot en imposant. Ik besluit even te gaan zitten in de kerkbankjes en net op dat moment begint er een mis, in het Spaans. Best grappig, want ik versta er natuurlijk niks van en juist daardoor let ik niet zozeer op de woorden die de prediker spreekt, maar meer de op de ambiance en de situatie waarin ik me verkeer. Wat later begint er een vrouw te zingen; een zuivere hoge stem die via verschillende boxen door de hele kerk galmt. Mooi om mee te maken, zo’n religieus momentje tussen de locals. Niet dat ik geloof in god, maar het is boeiend om te zien hoe zoiets hier in Zuid Amerika gaat.

In de avond lees ik wat op bed en kijk ik welke dollarmunten ik al heb verzameld voor mijn muntencollectie. Of het nog steeds aan de jetlag ligt weet ik niet, maar om 21.20 val ik doodmoe in slaap.