Buenas dias! Eindelijk heb ik weer wat meer tijd om andere dingen te doen dan Spaans leren. De afgelopen week was behoorlijk intensief met vocabulario, vocabulario en nog eens vocabulario. Ik heb in vijf dagen tijd ongeveer 1000 spaanse woorden geleerd/proberen te leren, een proces dat niet alleen veel tijd maar ook enorm veel energie kost. Naarmate de week vorderde was ik steeds meer toe aan het weekend en dat is het nu eindelijk, jippie!
Om jullie een idee te geven van hoe een doorsnee lesdag er voor mij uitziet zal ik een schooldag beschrijven;
08.00 Ik word wakker, neem een douche en lees of computer wat.
09.00 Ik loop naar het centrum van het dorpje (3 minuten lopen) en ga naar mijn vaste fruitkraampje (één van de vele verse fruitkraampjes hier op straat). Daar bestel ik mijn Jugo de leche con fresa y banana als ontbijt voor slechts 1,50 dollar (niet veel voor een halve liter drinken met vers fruit). Nadat ik 4 grote slokken heb genomen komt de werknemer van het stalletje mijn jugo bijvullen omdat hij nog wat over heeft in zijn blender (zoals elke dag). Onder het genot van mijn verse drinkontbijt leer ik mijn woordjes voor de les van die ochtend.
09.55 Ik bedank het fruitmannetje (hasta manana!) en vertrek naar de taalschool (ongeveer 3 minuten lopen) voor de les van 10.05, die wordt gegeven door Jorge. Jorge probeert me in ongeveer 2 uur tijd zoveel mogelijk woorden te leren en aangezien ik de enige echte beginner ben deze week in Montanita, zit ik alleen in zijn klas, privéles dus!
12.00 De les van Jorge is afgelopen en ik ga lunchen in Montanita, meestal samen met Nina (een meisje uit Duitsland), Michael (een jongen uit Duitsland) en Krystal (een meisje uit the USA). Iedereen is hier alleen, maar heeft wel een vriend of vriendin thuis zitten, blijkbaar is dat de moderne manier van reizen! De lunch is overigens overal erg goed en kost tussen de 3 en 5 dollar.
13.00 Ik ga terug naar de Cabanas (mijn kamer bij het zwembad) en leer woordjes of Skype/chat met Renee.
15.00 Ik ga naar de taalschool voor de les van Maria die om 15.05 begint. Ook van haar heb ik weer privéles. De les van Maria duurt ook 2 uur, en ze probeert me net als Jorge zoveel mogelijk woorden te leren, zo nu en dan in spelvorm, maar meestal door ze categorisch op een bord te schrijven.
17.00 De les van Maria is voorbij en vermoeid begeef ik me (samen met enkele anderen van de taalschool) naar de cabanas. Daar rust ik uit en leer ik nog wat woorden in mijn hangmat op de veranda.
19.00/19.30 Nina en Michael staan alweer voor de deur om mee uit eten te gaan. We proberen elke dag een ander restaurant hier in Montanita, want er zijn echt tientallen gelegenheden waar je erg goed kunt eten, zowel westers (pizza, spaghetti, hamburger, etc.) als lokaal (zeedieren, rijst, kip, enpanada, etc.). Ik probeer de kosten een beetje binnen de perken te houden wat uit eten gaan betreft, en meestal kom ik tussen de 5 en 8 euro uit.
21.30 Na het eten kopen we ieder een cocktail in één van de vele kraampjes op straat (3 dollar per stuk) en gaan op het strand zitten om ze op te drinken. Op cocktails wil ik eigenlijk bezuinigen, maar de eerste week is het ook belangrijk om vrienden te maken hier, dus ik zondig een paar keer!
23.00/24.00 We lopen terug naar de Cabanas en gaan naar ons bed.
Woordjes leren op bed op dag twee!
Bovenstaand schema gaat zich waarschijnlijk nog 15 keer herhalen komende 3 weken, dus ik verwacht dat ik daarna alle restaurantjes in Montanita één keer gehad heb. Montanita is overigens nog steeds erg relaxed, zonnig en gezellig, er is elke avond wat te doen en er lopen overal hippies met surfboards en didgeridoo’s over straat. Het dorpje is bekend om zijn nachtleven en de vele clubs die je er vindt zijn daar het bewijs van. Ik heb me echter nog niet echt in het nachtleven gestort, maar dat gaat komende weken wellicht nog wel een keer gebeuren heb ik het idee.
Naast al mijn belevenissen in het dorpje en de taalschool, heb ik afgelopen week ook nog genoten van de fauna hier aan de kust van Ecuador. Naast de grote zwarte vogels die je hier veel ziet vliegen (erg indrukwekkend, vooral door mijn verrekijker! (nog bedankt schatje)) zag ik op maandag vanuit de taalschool walvissen springen op zee. En zelfs mijn leraar Jorge (een Ecuadoriaan) was onder de indruk, dus het moet een tamelijk zeldzaam schouwspel zijn geweest wat we zagen. Elk jaar rond deze tijd trekken er duizenden walvissen van zuid naar noord langs de kust van Ecuador, maar je moet geluk hebben wil je ze zien springen. Een paar dagen later spoelde er op het strand van Montanita een dode walvis aan, erg indrukwekkend om te zien, maar ook wel sneu. Er kwam een enorme stank van het beest af, waarin zelfs een gepassioneerd natuurfotograaf het slechts enkele minuten uithoudt, maar toch heb ik enkele foto’s weten te maken. Vandaag is de walvis verdwenen, dus ik denk dat ze hem gisteren in stukjes hebben gehakt en afgevoerd.
Het dramatische tafereel vanaf de boulevard
De walvis in de branding
Een toeschouwer aanschouwt het geheel
Het strand vandaag, weg is de walvis
Een insect dat ik redde van de verdrinkingsdood
Dat was het weer even voor nu, ik ga denk ik maar eens een duikje nemen in het zwembad, want het is inmiddels behoorlijk warm hier. Nos vemos a la proxima semana!
Nou … da’s toch weer even actief aan de studie, Sander, maar als je zo gedreven doorgaat, lul je die Equadorianen over 3 weken zó van hun sokken!! Wel ‘n héél aantrekkelijke, eigenlijk jaloersmakende omgeving trouwens voor zo’n cursus: biedt om te bekomen van de zo strak geroosterde taalkundige geselingen door Jorge en Maria alle mogelijkheid tot welkome afwisseling tussen dagelijkse bananenshake en cocktail, zoals het edelmoedig redden van Zuid Amerikaanse insecten in nood, het spotten van opspringende walvissen, zelf af en toe ‘n frisse duik en het in gezelschap van lotgenoten uitproberen van allerlei lokale etablissementen. Moet uit te houden zijn …!
Hoi Sander,
De Spaanse les, en vooral het huiswerk, klinkt als een hele kluif, zeker als er in de omgeving zoveel andere leuke dingen zijn die de aandacht vragen! Toch maar even “doorsjokken”, zoals Moos zegt als hij “doorzetten” bedoelt.
We zitten weer voor een weekje in de Residenz in Den Haag omdat Petra en Frank een tripje maken naar Venetie. Ik voel me ‘s-morgens net als jouw “vers-fruit-mannetje” als ik in alle vroegte het fruit voor de gasten sta te snijden.
Als onze dienst er hier op zit is mijn schoolvakantie voorbij, jammer!
Veel succes met je Spaanse les en veel plezier met alles wat je daarbuiten onderneemt; wel leuk dat je gezellige medecursisten hebt om mee uit te gaan!
Heel veel groetjes, ook van Puck natuurlijk,
Maaike
Schattepatat!
Nou zo beter toch nog ff een berichtje van je snoesje 😉
Fijne dag vandaag.
Dikke kus en een knuffel voor me mannetje
P.s Nou vind ik je nog leuker doordat je dat mooie insect hebt gered! Kusje
Hoi Sander,
zelfs op vakantie nog je best doen maar ook wel weer heel leuk om te doen denk ik, toch?
Wel bijzonder dat je zomaar lekker van alles wat het leven te bieden heeft kunt genieten, dus doe dat dan ook maar.
Het verhaal van de walvis is wel sneu maar niets aan te doen.
Heel veel plezier verder nogen zet je beste beentje voor bij de spaanse les.
Groetjes, Willemien.
He sander,
Ziet er leuk uit daar! Klinkt als een relaxed dorpje en daar appartement van je is ook niet verkeerd.
Valt me wel een beetje tegen dat je Spaans zo slecht was. Jij en Fen keken toch zeker ook wel bassie en adriaan met het befaamde;
Buenos dias is goedemorgen,
Buenos noches is goedenacht,
Ilorar dat is huilen
Reir dat is een lach
Por favor is alsjeblieft
En gracias, dankjewel
Luister heel goed naar dit liedje,
En je leert de spaanse taal heel snel.
😉
Hey Sander! Weer lekkere verhalen man! Beetje zuur van die portemonnee, maar voor de rest weer een paar mooie avonturen 🙂 Ook nice dat je zo vol wordt gestopt met Spaans, ga je nog flink profijt van hebben. Hier gaat het verder allemaal prima, beetje gesurfd in Scheveningen (moet je ook proberen daar!), paar dagen Parijs en nu langzaam aan solliciteren…Dan heb jij het beter bekeken! 😉 Geniet ervan daar, ik kijk uit naar je volgende verhaal. Gr, Tim
Je hebt een insect gered! 🙂 Klinkt goed allemaal zeg, leuk ook dat je nu wat mensen kent. En die walvissen, dat lijkt me echt mooi om te zien.. wauw.. Even ter aanvulling op Nien: een ober is een camarero (en een hoed die noemen ze sombrero). Kuskus! Je zus.
En een botilla dat is een fles..
En een botilla dat is een fles..
Hoi San,
Het blijft nu toch wel erg lang stil; hopelijk omdat je in een totaal relaxte omgeving de beginselen van de Spaanse taal onder de knie probeert te krijgen! Lukt het, of is het moeilijker dan je dacht, en ligt dat dan aan de taal of aan alle leuke dingen die je van de studie afleiden? Ik hoop toch echt nog een keer een Spaans reisverslagje op je blog aan te treffen!
We hebben onze taak in de Residenz er weer opzitten, en net als jij weer met vele nationaliteiten kennis gemaakt: Noren, Zweden, Russen, Duitsers, een echtpaar van half in de 80 uit Texas dat de halve wereld rondreist, en een stel uit Singapore. Het was weer een leuke ervaring! Nu een weekendje bijkomen en dan weer naar school…..
Ik hoop gauw weer iets van je te horen om te weten of alles goed met je gaat; ik denk dat je andere volgers daar ook wel benieuwd naar zijn. Een kort berichtje is natuurlijk voldoende.
Geniet intussen met volle teugen van alles wat je doet en ziet!
Heel veel groetjes, ook van Puck,
Maaike
Zo, nu heb ik het ook allemaal eindelijk gelezen. Ik had gewoon http://www.sanderlenders.com ingetoetst en begreep maar niet waar jouw berichtjes bleven, maar daar hadden Rob en Han snel een antwoord op 🙂
Wat een avonturen heb jij al beleefd, supergaaf! Wat is je volgende bestemming?
Geniet ervan kiddo!
xx