Na mijn eerste dag in Cusco, waarop ik een beetje door de straten van de oude stad loop en kijk waar ik eigenlijk terecht ben gekomen, arriveert Jeroen rond 11.00 uur in de ochtend bij mijn hostel. Ik ken hem van de studie die we beide gevolgd hebben in Eindhoven en die hij net heeft afgerond. Hij zal me vergezellen tot aan Santiago, vanaf waar hij op 6 november terug zal vliegen naar Nederland.

Samen met Jeroen verken ik Cusco in de dagen die ik heb voordat ik de Inkatrail ga lopen. Wat ons vooral opvalt en boeit tijdens onze ontdekkingstocht door deze oude Inkastad is de combinatie tussen de indrukwekkende oude muren uit de tijd van de Inka’s en de coloniale bouwwerken die daar na de komst van de Spanjaarden bovenop zijn gezet. Het geeft een bijzonder karakter aan straten, die veelal schuin op-of aflopen vanwege de vele heuvels waarop Cusco is gebouwd. De vaak smalle steegjes worden gevormd door indrukwekkende muren van Inkastenen, de gegantische monolieten die bijna als een vloeibare puzzel in elkaar vallen. Echt bizar hoe ze dit voor elkaar hebben gekregen, helemaal zonder al die machines die we vandaag de dag tot onze beschikking hebben.

Om Jeroen alvast een beetje kennis te laten maken met de lokale keuken (en mijn beperkte budget), eten we na zijn aankomst een bijzonder gerecht. In een bedenkelijk mini-restaurantje in een klein schimmig zijsteegje van de hoofdstraat doet een aardige Peruaanse vrouw haar best om haar vier gasten te voorzien van Bisteck; Rijst, friet, salade en biefstuk. Het is een uitdaging om in deze toeristische binnenstad dit soort verborgen pareltjes te vinden, maar het is ons toch gelukt, dat belooft wat voor de komende maand. Samen bezoeken we daarna nog een grote markt, waar we veel inkopen doen voor de wandelingen die we zullen gaan maken. Weer kom ik bizarre vleespresentaties tegen (misschien nog wel vreselijker dan die in Huaraz), maar die zal ik dit keer niet als foto op mijn website zetten, omdat ik denk dat niet iedereen het leuk vindt om er getuige van te zijn (op verzoek worden de foto’s u per email toegestuurd! 😉 ).

Op onze laatste dag in Cusco lopen we rond op Plaza de Armas (het centrale plein), bezoeken we de prachtige kathedraal die aan dit plein ligt (waar we het originele eerste kruis zien dat in de 16e eeuw naar Zuid-Amerika werd gebracht) en eten we in de avond een heerlijke verse pizza in een klein huiselijk restaurantje, waar we als enige gasten getuige zijn van een familietafareel. Terwijl de vader van het gezin de oven opstookt en onze pizza’s bereidt, zit zijn dochter aan tafel te kleuren en houdt de moeder van het gezin alles nauwlettend in de gaten. Het is leuk om je bijna deel te voelen van het gezin en te zien hoe ons eten op ambachtelijke wijze wordt bereid.

Omdat Jeroen pas een paar weken geleden besloot om deze kant op te komen is het voor hem niet meer mogelijk om met mij samen de Inka-trail te lopen, daar moet je immers minstens 2 á 3 maanden van tevoren voor reserveren en dat heeft hij niet gedaan, daarom zal hij een alternatieve trekking doen (de Salkantay trek) van 4 dagen, die ook bij Machu Picchu eindigt. We hebben elk een informatieavond waarop ons wordt verteld hoe de trekking in elkaar zal zitten en wat we kunnen verwachten/nodig hebben. Op de informatieavond van Jeroen zijn we de enige aanwezigen en krijgen we zeer gebrekkige uitleg van iemand die niet precies weet wat het plan is voor de komende 4 dagen (hij is zelf geen gids, dus hij weet het allemaal niet). Op mijn informatieavond zijn er minstens 12 andere deelnemers aanwezig en krijgen we van een ervaren gids veel details over hoe alles in zijn werk zal gaan. Een wereld van verschil dus, dat zegt ook al een beetje wat we elk kunnen verwachten de komende 4 dagen; Jeroen een mooie en rustige privétocht, met veel prachtige berglandschappen en natuur, ik een archeologische en zeer drukke maar gezellige natuurtocht, waarin het vooral gaat om lol maken met andere toeristen, prachtige uitzichten en de geschiedenis van de Inka’s. We gaan die avond vroeg slapen want de taxi komt ons morgenvroeg tussen 5 en 6 uur in de ochtend ophalen.

5 Thoughts on “Dag 62 tot 65: Cusco

  1. Inmiddels zijn we weer veilig teruggekeerd van onze wandelingen en genieten we van de zon in Cusco. De verslaggeving van de afgelopen dagen laat nog even op zich wachten (net als de foto’s bij dit verhaal), maar vermoedelijk zullen die vandaag of morgen het licht zien! We hebben in elk geval allebei genoten van een prachtige maar pittige wandeling en een zonnige dag in Machu Picchu, dus ons doel is bereikt!

  2. Lisa on 01/10/2012 at 20:06 said:

    Hey Sander,

    Ik heb weer even een paar verhaaltjes van je gelezen. Leuk hoor!
    Zo te zien heb je het nog steeds na je zin.
    Ik ben wel een beetje jaloers op wat jij allemaal doet en gezien hebt.
    Er zitten ook weer hele leuke foto’s bij.

    Ik spreek je snel weer eens via FB.

    Have fun en let goed op jezelf 😉

    X Lisa

  3. Leo on 01/10/2012 at 20:30 said:

    Fijn dat je volop hebt kunnen genieten van je zo lang naar uitgekeken Incatrail, Sander, en dat je samen met Jeroen één van de hoogtepunten, Machu Picchu, bij mooi weer rustig hebt kunnen bekijken en beleven. Nou maar even ontspannen je tijd nemen met z’n tweeën in het oude Cusco, zal jonge westeuropeanen genoeg opmerkelijks te ontdekken zijn. Verhalen en foto’s uit de bergen zien we wel komen als je daar rustig de gelegenheid voor vindt. Wil je ons thuisblijvers dan ook even een update geven, San, van jullie voorgenomen verplaatsingen tot aan Santiago (voor zover er van een duidelijke planning sprake is, natuurlijk)?
    Relaxte reis verder (met af en toe een avontuurlijke onregelmatigheid)!

  4. Leo on 01/10/2012 at 20:41 said:

    … voor twee jonge westeuropeaanse jongens …

  5. Maaike on 02/10/2012 at 16:25 said:

    Hoi San,
    Fijn dat jullie van de wandeling genoten hebben en dat het zeker de moeite van een fikse wandeling waard is geweest. We kijken uit naar foto’ s en verhalen!
    Groetjes, Maaike en Puck

Post Navigation