Dankzij ons bergritme van de afgelopen dagen zijn Jeroen en ik vandaag allebei rond 07.00 uur wakker. We slapen nog wat uit, maar om 08.00 uur lopen we alweer op straat om onze vuile was naar de wasserette te brengen. Voor slechts 1 euro per kilo krijgen we onze kleren dezelfde middag nog fris en fruitig geretourneerd, geen slechte deal al zeg ik het zelf. We ontbijten bij het hostel en bezoeken daarna het Inca-museum. Hier zien we veel bijzondere potten en kledingstukken die echt uit de Inca-tijd (zouden moeten) stammen. Na ons bezoek aan Machu Picchu van gisteren erg leuk om te zien, het maakt de geschiedenis nog een beetje meer voorstelbaar.
Onze middag brengen we door op het politiebureau. Niet omdat we in grote problemen verkeren, maar omdat Jeroen één van zijn twee camera’s kwijt is. Het doen van aangifte gaat hier echter gepaard met veel schrijfwerk en een bezoekje aan een lokale bank met lange wachtrijen (we moeten 3,60 sol betalen voor de aangifte maar dat mag de politie zelf niet in ontvangst nemen). Pas om 16.00 lopen we weer buiten en kopen we op het busstation een kaartje voor de nachtbus naar Arequipa die om 20.00 vertrekt. We hebben Cusco wel weer gezien en gaan vanavond dus nog richting de Colca Canyon, één van de diepste ravijnen ter wereld. We eten wat, halen onze was op en keren voor een laatste maal terug naar het hostel, waar ik in totaal 6 nachten heb geslapen. Een eerste en laatste potje pool in het hostel is de perfecte afsluiting van ons verblijf hier, het is mooi geweest, Cusco hebben we wel gezien.
De nachtbus vertrekt volgens schema en komt rond 05.00 uur aan bij de busterminal in Arequipa. Ik heb dit keer goed geslapen in de bus, ondanks de vele in-en uitstappende mensen. Met mijn oordoppen in en de vermoeidheid van de Inca-trail in het achterhoofd slaap ik die nacht zeker 7 uur. Het is fijn om eens “goed” te slapen in een bus en uitgerust aan te komen.
In Arequipa kopen we direct een kaartje naar Chivay, een klein dorpje in de bergen waar we 3 uur later zullen arriveren. We hebben uiteindelijk dus 12 uur gereisd, maar daardoor tegelijkertijd één dag op ons reisschema gewonnen, een dag die we later weer nuttig kunnen inzetten. In Chivay lunchen we en kopen we een toeristische toegangskaart tot Colca Canyon. Die toegangskaart wordt ons aangeboden voor 70 sol, maar wanneer ik me beklaag dat het te duur is (omdat ik in mijn reisgids 40 sol heb gelezen) komt er ineens een ander pakket tickets speciaal voor Zuid-Amerikanen tevoorschijn en betalen we slechts 40 sol. Op de opmerking dat we uit Holland komen en dus niet Zuid-Amerikaans zijn krijg ik als antwoord dat ik goed genoeg Spaans kan. Het blijft dus opletten hier, wie niet critisch is of zich niet goed inleest betaalt bijna twee keer zoveel.
Vanaf Chivay nemen we een taxi naar het nabijgelegen en verlaten Yanque, waar we uitkomen bij een zeer sfeervol hospedage (bed and breakfast). In een idyllische bloementuin vinden we onze slaapkamer voor die nacht in een ruime maar koude kamer. De vrouw des huizes is erg aardig en belooft die avond Alpaca met aardappelpuree voor ons te maken. Om de middag te vullen lopen we een ronde van 2 uur door het omringende landschap. Daarbij zie ik voor het eerst een Alpaca van dichtbij (net een vloerkleed), komen we langs de Ruïnes van Uyo Uyo (ja, ook hier waren de Inca’s) en krijgen we een goed beeld van de vele terrassen die de oude bewoners van deze streek hier hebben achtergelaten. Het irrigatiesysteem dat werd en wordt gebruikt is zowel inventief als eenvoudig. Via lange kanalen stroomt het water vanaf een berg langs alle terrassen. Waar water nodig is wordt handmatig een klein sluisje/schuifje opengezet, simpel en doeltreffend dus. De Colca Canyon waarin we lopen is indrukwekkend, maar nog niet de diepe canyon die we ons hadden voorgesteld. Eén keer lopen we een brug over op ongeveer 30 meter boven de rivier, maar veel dieper wordt het ravijn niet. Wellicht moeten we toch naar een ander dorp om de diepste canyon ter wereld echt goed te ervaren. Wel komen we aan het eind van onze mooie wandeling uit bij warmwaterbaden. Deze warmwaterbaden worden gevoed door ondergrondse bronnen die het water al dampend aan het oppervlak brengen. Vervolgens stroomt het water via kanalen in zwembaden waarin Jeroen en ik bijna als enigen heerlijk tot rust komen. Dit is nog eens genieten, op de bodem van de canyon met het uitzicht op de nabijgelegen rivier en de bergen. Na een tijdje weet ik zelfs een algenbehandeling te vinden op de bodem van het bad. Het is echt fijn om eens goed tot rust te komen na de Inca-trail en helemaal bij een temperatuur van boven de 35 graden.
Wanneer het donker wordt lopen we terug naar Yanque en eten Alpaca in onze Hospedage. Hoewel ik erg verkouden ben (mijn neus zit dicht), proef ik toch hoe lekker het vlees is dat we vandaag voorgeschoteld krijgen. Ik heb nog nooit Alpaca gegeten, maar ik kan inmiddels zonder overdrijven zeggen dat dit misschien wel het lekkerste vlees is dat ik ooit op heb. Het is mals en vetloos en heeft een bepaalde wildsmaak die erg lekker is. Het is iets prijziger dan wat we normaal eten (20 sol), maar dan heb je ook wat!
Heerlijk reisverslag, niet alleen voor jullie volop genieten …!