Torres del Paine hebben we gezien en dus is er niet veel rede meer om in Puerto Natales te blijven. In de ochtend nemen we de bus naar Punta Arenas, een havenstadje ongeveer 3 uur rijden ten zuidoosten van Puerto Natales. Ook tijdens deze rit zien we weer veel fauna in de voor de verderrest uitgestorven graslanden. Vooral schapen en nandoes doen zich tegoed aan het lage groen dat hier is te vinden. Naarmate we Punta Arenas naderen wordt het beter weer, niet echt wat we hadden verwacht om eerlijk te zijn. We hadden juist gedacht dat hoe zuidelijk we zouden komen, hoe slechter het weer zou worden, maar dat blijkt dus niet het geval te zijn. In Punta Arenas is het zelfs zo’n mooi weer dat ik mijn jas uittrek en me afvraag waar ik mijn korte broek ook alweer heb gelaten.

Na een wandeling van 5 á 10 minuten komen we aan bij ons hostel, waar we een kamer krijgen in een soort achterhuis. Op de bovenverdieping van het pand bevinden zich drie slaapkamers, één badkamer en een leefruimte met keuken. We hebben de hele etage voor ons zelf, alleen vergeet de eigenaar ons dat te vertellen. Wanneer we onze kamer verlaten om het stadje in te gaan laten we alle deuren dan ook achter ons in het slot vallen. We hebben één sleutel gekregen van de man en nemen aan dat die op alle deuren past (je voelt hem natuurlijk al aankomen).

We hebben voor morgen een boottocht geboekt naar Puerto Williams; de meest zuidelijke plek die ik op mijn reis zal bezoeken. Puerto Williams is dertig uur varen vanaf Punta Arenas en de boottocht (die maar liefst 150 euro kost) voert langs prachtige fjorden. We krijgen op die manier een bijzonder stukje Zuid-Amerika mee wat vele zeevaarders vóór ons ook hebben gezien, we zullen door Beagle Channel varen. Om morgen aan boord te kunnen moeten we echter wel onze gereserveerde tickets ophalen vóór vijf uur vandaag, dus we gaan op zoek naar een pinautomaat en lopen naar de haven. Een wandeling van een uur heen en een taxi-ritje van 10 minuten terug later zijn we de trotse bezitters van twee kaarten voor de boot en bekijken we het centrum van Punta Arenas. Aan de statige gebouwen rondom het Plaza de Armas is te zien dat het dorpje een rijke culturele geschiedenis kent. Er staan diverse rijk versierde gebouwen met duidelijk Europese invloeden. We kopen een muts voor Leo op het plein en drinken wat warms in een gezellig restaurantje. Op de terugweg naar het hostel plunderen we de plaatselijke supermarkt; we hebben een keukentje dus er kan vanavond worden gekookt!

We arriveren bij ons hostel en lopen zonder problemen het achterhuis in. De sleutel, die wel op de voordeur past, past echter niet op de kamerdeur die we in het slot hebben laten vallen. Verbaasd kijken we elkaar aan en checken we of we niet ook nog een andere sleutel hebben gekregen van de eigenaar. De enige sleutel die we kunnen vinden is die van de voordeur van het huisje en die sleutel past niet op onze kamerdeur. Ik loop naar de receptie om de man om opheldering te vragen en daar vertelt hij me voor het eerst dat we de hele bovenverdieping voor ons alleen hebben en dat het niet de bedoeling is dat we de deuren op slot doen. Alsof ik dat had moeten weten kijkt hij me aan en vervolgens wanhopig in het rond, op zoek naar een sleutel die hij zegt niet te hebben. Daar zitten we dan, in de keuken van ons hostel, afgesloten van alle spullen die op onze gesloten kamer liggen. Het is een rare situatie, een hostel dat de sleutel van zijn eigen deuren niet heeft, maar ik kan de grap er wel van inzien. Zo lang we morgen maar op tijd onze spullen hebben om naar de boot te gaan. Gelukkig vindt de man tot zijn eigen verbazing 10 minuten later al een sleutel van de deur en kunnen we alsnog naar binnen.

Het avondeten bestaat uit het laatste blik ravioli dat ik vier dagen door Torres del Paine heen heb gesjouwd. Met wat groente erbij en een lapje vlees smaakt het prima. In de avond discussiëren we aan de hand van wat komische informatie op internet over de ouderdom en grootte van het heelal. Ook een eventuele marsmissie komt ter sprake, wellicht wordt dat wel mijn volgende reis…

Comments are closed.

Post Navigation