We worden wakker in de woonkamer van het appartement van Ezequiel, die we voor de gelegenheid hebben omgetoverd tot slaapkamer. We hadden er eigenlijk op gerekend om deze dagen ons luchtbed te testen, maar onze vriend heeft twee matrassen beschikbaar gesteld en we hebben voortreffelijk geslapen. Ons ontbijt bestaat uit geroosterd stokbrood met chocoladepasta en pindakaas, met als toetje drop en pepernoten. Voor Ezequiel is het even wennen, al die nieuwe gebruiken, maar hij vindt de meeste Hollandse zoetigheid gelukkig wel lekker.
Het zal wellicht een of ander virus zijn dat ik gaandeweg heb opgelopen, maar overal waar ik kom zie ik natuurhistorische musea, begraafplaatsen, dierentuinen en planetaria. Ook hier in La Plata is het weer raak. Vlakbij ons slaapadres vinden we in een groot park drie van die vier activiteiten (helaas Rob, geen begraafplaats dit keer). We bezoeken in de ochtend het natuurhistorisch museum, want volgens Ezequiel is dat toch wel echt één van de belangrijkste in Zuid-Amerika. Of dat werkelijk zo is weet ik niet, maar het is in elk geval een zeer indrukwekkend museum met een enorme collectie (ik kan gewoon geen genoeg krijgen van die wetenschappelijke musea). De enorm statige buitenkant en de ontelbare skeletten die we binnen zien maken dit tot een memorabel bezoekje, het natuurhistorisch museum in Buenos Aires is in elk geval overtroffen. We zien onder andere skeletten van zeeschildpadden, dino’s, uitgestorven roofdieren en gigantische walvissen. Alle tekst is in het Spaans en dat is misschien maar goed ook, anders was ik hier de rest van de dag wel zoet geweest. We lezen niet veel maar gelukkig hebben we onze privé-gids meegenomen die bij alles wat we zien wel iets te vertellen heeft. Ezequiel heeft enorm veel moeite gedaan om ons rond te leiden hier in het museum en in La Plata. Hij is vanuit San Nicolas (5 uur rijden verderop) naar La Plata gekomen om ons te ontvangen in zijn appartement, want hij heeft eigenlijk vakantie en hoeft hier dus niet te zijn. Hij vertelt ons dat hij gisteren het een en ander aan informatie heeft opgezocht op internet om ons iets te kunnen vertellen over dit museum en de stad. Mocht hij ooit naar Nederland komen dan zal ik zeker een paar dagen vrij nemen om hem hetzelfde terug te geven als wat wij hier nu krijgen, wat een geweldige kennismaking met deze stad.
Onze middag brengen we door in het grote park vlakbij de dierentuin. Het is heerlijk weer en we liggen lekker een beetje op het gras te luieren. Wat een wereld van verschil met Buenos Aires, waar het toch wel een heel stuk hectischer is dan hier. Het is een verademing om in deze stille zee van groen in het gras te liggen, met een lekker zomers zonnetje (30 graden Celcius). Wanneer we zijn uitgerust vervolgen we met onze privé-gids de rondleiding door de stad. Bij elk gebouw krijgen we uitleg en overal zit een mooi verhaal achter. Wie de plattegrond van La Plata voor zich heeft, ziet dat deze stad heel duidelijk volgens een bepaald ontwerp is gebouwd. In hoeverre daar een rede achter zit wordt niet helemaal duidelijk, maar mogelijk heeft de vrijmetselarij een grote invloed gehad bij het ontstaan van deze stad. Het boek van Dan Brown over een verborgen schat in La Plata moet nog verschijnen, maar tijdens ons bezoek horen we al genoeg aanleidingen om een verhaal mee te beginnen. Enkele gebouwen zouden met elkaar zijn verbonden door pas recent ontdekte tunnels. Daarnaast is er in het midden van het centrale plein een grote steen waaronder belangrijke informatie ligt over de stad en we zien op meerdere plekken in de stad oblisken staan. Meneer Brown, als u dit leest; ik verwacht uw boek eind 2013.
Zoals echte locals drinken we tegen het vallen van de avond Maté in het park. Maté is een soort thee die zo, zonder zakje, in een speciaal kopje wordt gestopt. Vervolgens kom er heet water overheen en steekt men er een metalen “rietje” in waarmee het water opgezogen wordt. Een soort theedrinken voor gevorderden dus, een zeer bekend verschijnsel hier in Argentinië. De Argentijnen drinken Maté de hele dag door; een dag zonder Maté is een dag niet geleefd! Ter afsluiting van de dag maken we thuis bij Ezequiel empanada’s; deeg gevuld met vlees, kaas en/of groente. Het maken van de empanada’s is leuk, maar ook redelijk arbeidsintensief en voordat we de eerste empanada uit de oven kunnen halen is het alweer 01.00 uur ‘s-nachts. Onder het genot van een rood wijntje smaken de empanada’s voortreffelijk, ik zal in Nederland ook een proberen of ik ze kan maken; het recept staat genoteerd!
